fırlama

Türkçe

Ad

fırlama (belirtme hâli fırlamayı, çoğulu fırlamalar) -sı

1. fırlamak işi
2. (argo) piç
3. (halk ağzı) arsız, terbiyesiz çocuk

Çeviriler

çeviriler

• Kürtçe: {{ç|ku|pekîn]], pengizîn (ku), ferqizîn (ku), hilpekîn (ku)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "fırlama" maddesi