godoş

Türkçe

Köken

Batı Ermenicesi կոտոշ (godoş, “boynuz”)

Söyleniş

IPA^(anahtar): ɡɔˈdɔʃ

Heceleme: go‧doş

Ad

godoş (belirtme hâli godoşu, çoğulu godoşlar)

1. (fahişelik) pezevenk

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "godoş" maddesi