hâkimim

Türkçe

Köken

hâkim + -im

Söyleniş

• (âidiyet): IPA^(anahtar): /haː.ci.ˈmim/
• (hâkim olma): IPA^(anahtar): /haː.ˈci.mim/
• Heceleme: hâ‧ki‧mim

Ad

hâkimim

1. hâkim (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi