heykelin

Türkçe

Köken

heykel + -in

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /hej.ce.ˈɫin/
• Heceleme: hey‧ke‧lin

Ad

heykelin

1. heykel (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil

Anagramlar

• hey, kelin