işin

Ayrıca bakınız: ISIN, ışın, isin

Türkçe

Köken

iş + -in

Söyleniş

• IPA^(anahtar): i.ˈʃin
• Heceleme: i‧şin

Ad

işin

1. iş (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil

Çağatayca

Ad

1. bark, çakın, parlak, yıldırım

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.