imla

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi املاء‎, o da Arapça اِمْلاَء‎ (“ezberden yazdırmak, dikte etmek”). İlletli olan bu kelimenin sülâsî kökü ile ilgili olarak Ârâmîce ve İbrânîcede melel kelimenin “konuşmak, söylemek”, mille kelimenin de “kelime, söz” mânasına geldiği, imlâ kelimesinin aslının imlâl olduğu, imlâyı Benî Temîm’in, imlâli de Benî Esed’in kullandığı ifade edilmiştir.

Söyleniş

IPA^(anahtar): /imˈlaː/
Heceleme: im‧la

Ad

imla (belirtme hâli imlayı, çoğulu imlalar)

yazım
İmla bahsi yalnız bizde değil, Fransa'da dahi gariplikler uyandırmıştır. - A. Râsim.
doldurma, doldurulma

Çekimleme

imla adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		imla	imlalar
belirtme		imlayı	imlaları
yönelme		imlaya	imlalara
bulunma		imlada	imlalarda
ayrılma		imladan	imlalardan
tamlayan		imlanın	imlaların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	imlam	imlalarım
	belirtme	imlamı	imlalarımı
	yönelme	imlama	imlalarıma
	bulunma	imlamda	imlalarımda
	ayrılma	imlamdan	imlalarımdan
	tamlayan	imlamın	imlalarımın
2. tekil	yalın	imlan	imlaların
	belirtme	imlanı	imlalarını
	yönelme	imlana	imlalarına
	bulunma	imlanda	imlalarında
	ayrılma	imlandan	imlalarından
	tamlayan	imlanın	imlalarının
3. tekil	yalın	imlası	imlaları
	belirtme	imlasını	imlalarını
	yönelme	imlasına	imlalarına
	bulunma	imlasında	imlalarında
	ayrılma	imlasından	imlalarından
	tamlayan	imlasının	imlalarının
1. çoğul	yalın	imlamız	imlalarımız
	belirtme	imlamızı	imlalarımızı
	yönelme	imlamıza	imlalarımıza
	bulunma	imlamızda	imlalarımızda
	ayrılma	imlamızdan	imlalarımızdan
	tamlayan	imlamızın	imlalarımızın
2. çoğul	yalın	imlanız	imlalarınız
	belirtme	imlanızı	imlalarınızı
	yönelme	imlanıza	imlalarınıza
	bulunma	imlanızda	imlalarınızda
	ayrılma	imlanızdan	imlalarınızdan
	tamlayan	imlanızın	imlalarınızın
3. çoğul	yalın	imlası	imlaları
	belirtme	imlasını	imlalarını
	yönelme	imlasına	imlalarına
	bulunma	imlasında	imlalarında
	ayrılma	imlasından	imlalarından
	tamlayan	imlasının	imlalarının