ittifakın

Türkçe

Köken

ittifak + -ın

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /it.ti.faː.ˈcɯn/
• Heceleme: it‧ti‧fa‧kın

Ad

ittifakın

1. ittifak (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil