kökten

Türkçe

Köken

kök + -ten

Söyleniş

• IPA^(anahtar): køkˈten
• Heceleme: kök‧ten

Ad

kökten

1. kök (ad) sözcüğünün ayrılma tekil çekimi

Ön ad

kökten (karşılaştırma daha kökten, üstünlük en kökten)

1. Yüzeyde kalmayıp derine inen, asıl konuyu da içine alan

Eş anlamlılar

• cezrî, köklü, radikal

Atasözleri

• Pekmezi küpten, kadını kökten al

Türetilmiş kavramlar

• köktenci

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kökten" maddesi