körün

Türkçe

Köken

kör + -ün

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /cø.ˈɾyn/
• Heceleme: kö‧rün

Ad

körün

1. kör (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil