körlüğü

Türkçe

Köken

körlük + -ğü

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /cøɾ.ɫy.ˈ‿y/
• Heceleme: kör‧lü‧ğü

Ad

körlüğü

1. körlük (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. belirtme tekil
   2. üçüncü tekil şahıs iyelik tekil
   3. üçüncü çoğul şahıs iyelik tekil