katımın

Türkçe

Köken

kat + -ımın

katı + -mın

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ca.tɯ.ˈmɯn/
• Heceleme: ka‧tı‧mın

Ad

katımın

1. kat (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs tamlayan tekil çekimi
2. katı (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs tamlayan tekil çekimi