kibir
Türkçe
düzenleKöken
düzenle- Osmanlı Türkçesi كبر, o da Arapça كِبِر (kibir) kelimesinden gelmektedir.
Söyleniş
düzenleAd
düzenlekibir (belirtme hâli kibiri, çoğulu kibirler)
- büyüklük, ululuk
- kendini beğenme, başkalarından üstün tutma
- benlik, büyüklenme, gurur
- Süheyl o gün orada saçma kibrine kapılmayıp tek bir kelime, Serap'ın beklediği iki heceli tek bir kelime söylemiş olsaydı, her şey değişebilirdi. - H. Taner.
Çekimleme
düzenlekibir adının çekimi
Deyimler
düzenleTüretilmiş kavramlar
düzenleÇeviriler
düzenlekendini beğenme
Kaynakça
düzenle- Türk Dil Kurumuna göre "kibir" maddesi
Ek okumalar
düzenle- Vikipedi'de kibir