kubbeli

Türkçe

Köken

kubbe + -li

Söyleniş

• IPA^(anahtar): kubbeˈli
• Heceleme: kub‧be‧li

Ön ad

kubbeli (karşılaştırma daha kubbeli, üstünlük en kubbeli)

1. Çatısı kubbe şeklinde olan; kubbesi olan.
2. Kubbe şeklinde olan.

Zıt anlamlılar

• (Kubbesi olan): kubbesiz