kurulun

Türkçe

Köken

kurul + -un

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ku.ɾu.ˈlun/
• Heceleme: ku‧ru‧lun

Ad

kurulun

1. kurul (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil