kutum

Türkçe

Köken

kut + -um

kutu + -m

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /cuˈtum/
• Heceleme: ku‧tum

Ad

kutum

1. kut (ad) sözcüğünün belirtilmemiş çekimi
2. kutu (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi