mükâfatım

Türkçe

Köken

mükâfat + -ım

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /my.kʲaː.faː.ˈtɯm/
• Heceleme: mü‧kâ‧fa‧tım

Ad

mükâfatım

1. mükâfat (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi