münasebet

Ayrıca bakınız: alışveriş

Türkçe

Köken

Arapça مناسبة

Ad

münasebet (belirtme hâli münasebeti, çoğulu münasebetler) -ti

1. ilişik, ilişki, ilinti

   İzmir'den, ordunun başından ve temasa geldiğim siyasi münasebetlerden uzaklaşamazdım. - Atatürk

2. iki şey arasındaki uygunluk

   Yüzle ahlak arasında herhâlde müthiş bir münasebet vardır. - S. F. Abasıyanık

3. sebep, vesile, gerekçe, neden

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: münasibət (az)
• Fince: vuorottelu (fi)
• Fransızca: relation (fr)
• İngilizce: relationship (en), connection (en)
• Rusça: отношения (ru) (otnoşeniya), общение (ru) (obşçeniye), связь (ru) (svyazʹ)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "münasebet" maddesi