mahcup

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): /mahˈd͡ʒup/

Heceleme: mah‧cup

Köken

Arapça

Belirteç

mahcup

1. utangaç bir biçimde

   Etrafınızda mahcup, cüretsiz, beceriksiz dolaşır. - H. C. Yalçın

Çeviriler

çeviriler

• Fince: häveliäästi (fi), häpeillen (fi), ujostellen (fi)

Ön ad

mahcup (karşılaştırma daha mahcup, üstünlük en mahcup)

1. hicap etmiş, sıkılgan, utangaç

   Kenara mahcup bir çocuk gibi büzüldü." - Sait Faik Abasıyanık

Deyimler

mahcup çıkarmamak, mahcup etmek, mahcup kalmak, mahcup olmak

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: verlegen (de)
• Azerice: həyalı (az)
• Estonca: häbelik (et)
• Fince: häveliäs (fi), ujo (fi)
• İngilizce: bashful (en), shy (en)
• Rusça: застенчивый (ru) (zastençivıy), стыдливый (ru) (stıdlivıy)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "mahcup" maddesi