mahfil

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi محفل‎, Arapça مَحْفِل‎ (maḥfil).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /mah.ˈfiɫ/
• Heceleme: mah‧fil

Ad

mahfil (belirtme hâli mahfili, çoğulu mahfiller)

1. (İslâm) toplantı yeri

Çekimleme

mahfil adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		mahfil	mahfiller
belirtme		mahfili	mahfilleri
yönelme		mahfile	mahfillere
bulunma		mahfilde	mahfillerde
ayrılma		mahfilden	mahfillerden
tamlayan		mahfilin	mahfillerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	mahfilim	mahfillerim
	belirtme	mahfilimi	mahfillerimi
	yönelme	mahfilime	mahfillerime
	bulunma	mahfilimde	mahfillerimde
	ayrılma	mahfilimden	mahfillerimden
	tamlayan	mahfilimin	mahfillerimin
2. tekil	yalın	mahfilin	mahfillerin
	belirtme	mahfilini	mahfillerini
	yönelme	mahfiline	mahfillerine
	bulunma	mahfilinde	mahfillerinde
	ayrılma	mahfilinden	mahfillerinden
	tamlayan	mahfilinin	mahfillerinin
3. tekil	yalın	mahfili	mahfilleri
	belirtme	mahfiliyi	mahfillerini
	yönelme	mahfiliye	mahfillerine
	bulunma	mahfilide	mahfillerinde
	ayrılma	mahfiliden	mahfillerinden
	tamlayan	mahfilinin	mahfillerinin
1. çoğul	yalın	mahfilimiz	mahfillerimiz
	belirtme	mahfilimizi	mahfillerimizi
	yönelme	mahfilimize	mahfillerimize
	bulunma	mahfilimizde	mahfillerimizde
	ayrılma	mahfilimizden	mahfillerimizden
	tamlayan	mahfilimizin	mahfillerimizin
2. çoğul	yalın	mahfiliniz	mahfilleriniz
	belirtme	mahfilinizi	mahfillerinizi
	yönelme	mahfilinize	mahfillerinize
	bulunma	mahfilinizde	mahfillerinizde
	ayrılma	mahfilinizden	mahfillerinizden
	tamlayan	mahfilinizin	mahfillerinizin
3. çoğul	yalın	mahfili mahfilleri
	belirtme	mahfiliyi mahfillerini
	yönelme	mahfiliye mahfillerine
	bulunma	mahfilide mahfillerinde
	ayrılma	mahfiliden mahfillerinden
	tamlayan	mahfilinin mahfillerinin

Çeviriler

mahfil

• Arapça: مَحْفِل‎ (ar) e (maḥfil)
• Türkçe:

  Osmanlı Türkçesi: محفل‎ (ota)

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumuna göre "mahfil" maddesi