mahkemesiz

Türkçe

Köken

mahkeme + -siz

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /mahkemeˈsiz/
• Heceleme: mah‧ke‧me‧siz

Ön ad

mahkemesiz (karşılaştırma daha mahkemesiz, üstünlük en mahkemesiz)

1. mahkemesi olmayan

Zıt anlamlılar

• mahkemeli