mahremiyetin

Türkçe

Köken

mahremiyet + -in

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /mah.ɾe.mi.je.ˈtin/
• Heceleme: mah‧re‧mi‧ye‧tin

Ad

mahremiyetin

1. mahremiyet (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil