malın

Türkçe

Köken

mal + -ın

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ma.ˈlɯn/
• Heceleme: ma‧lın

Ad

malın

1. mal (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil