marifeti

Türkçe

Köken

marifet + -i

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /maː.ɾi.fe.ˈti/
• Heceleme: ma‧ri‧fe‧ti

Ad

marifeti

1. marifet (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. belirtme tekil
   2. üçüncü tekil şahıs iyelik tekil
   3. üçüncü çoğul şahıs iyelik tekil