matiz

Türkçe

Köken

Yunanca μέθυσος (el) (méthysos)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ma.tiz/

Ön ad

matiz (karşılaştırma daha matiz, üstünlük en matiz)

1. sarhoş, esrik
2. (denizcilik) iki halatı ek yeri kalınlaşmayacak biçimde birbirine ekleme işi