meşâik

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi مشايخ‎, Arapça مَشَايِخ‎ (meşāyiḫ).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /me.ʃaː.ˈik/
• Heceleme: me‧şâ‧ik

Ad

meşâik

1. şeyh sözcüğünün çoğul çekimi (şeyhler)