mercimeğin

Türkçe

Köken

mercimek + -ğin

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /meɾ.d͡ʒi.me.ˈ‿in/
• Heceleme: mer‧ci‧me‧ğin

Ad

mercimeğin

1. mercimek (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil