merhametim

Türkçe

Köken

merhamet + -i + -m

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /meɾhameˈtim/
• Heceleme: mer‧ha‧me‧tim

Ad

merhametim

1. merhamet (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi