muhaberen

Türkçe

Köken

muhabere + -n

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /mu.haː.be.ˈɾen/
• Heceleme: mu‧ha‧be‧ren

Ad

muhaberen

1. muhabere (ad) sözcüğünün ikinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi

Anagramlar

• muhareben