Fransızca normal
normal (belirtme hâli normali, çoğulu normaller)
- aşırılığı, eksikliği ve taşkınlığı olmama, ortalama durum
- (matematik) bir eğrinin bir teğetine değme noktasından çizilen dikme
normal (karşılaştırma daha normal, üstünlük en normal)
- kurala uygun, alışılagelen, olağan, düzgülü, aşırılığı olmayan, uygun
- Atatürk'ün normal zamanlarda insana okşamak arzusunu veren ipek gibi saçları birdenbire yelelenirdi. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu