odunun

Türkçe

Köken

(od): od + -unun

(odun): odun + -un

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /o.du.ˈnun/
• Heceleme: o‧du‧nun

Ad

odunun

1. od (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. ikinci tekil şahıs tamlayan tekil
   2. üçüncü tekil şahıs tamlayan tekil
   3. üçüncü çoğul şahıs tamlayan tekil
2. odun (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil