okumanın

Türkçe

Köken

okuma + -nın

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ocumaˈnɯn/
• Heceleme: o‧ku‧ma‧nın

Ad

okumanın

1. okuma (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs tamlayan tekil