sözleş

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /sø̞z.ˈɫeʃ/
• Heceleme: söz‧leş

Eylem

sözleş

1. sözleşmek (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumlu çekimi

Zıt anlamlılar

• sözleşme