savan

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /sa.ˈvan/
• Heceleme: sa‧van

Ad

savan (belirtme hâli savanı, çoğulu savanlar)

1. (tabii bilim) savana kavramının farklı yazılışı
2. (halk ağzı) Pamuk ipliğinden yapılan kalınca kilim.
3. (halk ağzı) yaygı

   Çatıların üstüne çöp yığınlarından ayıkladıkları naylonları, yırtık pırtık savanları, delik deşik kilimleri serdiler. — L. Tekin

Çekimleme

savan adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		savan	savanlar
belirtme		savanı	savanları
yönelme		savana	savanlara
bulunma		savanda	savanlarda
ayrılma		savandan	savanlardan
tamlayan		savanın	savanların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	savanım	savanlarım
	belirtme	savanımı	savanlarımı
	yönelme	savanıma	savanlarıma
	bulunma	savanımda	savanlarımda
	ayrılma	savanımdan	savanlarımdan
	tamlayan	savanımın	savanlarımın
2. tekil	yalın	savanın	savanların
	belirtme	savanını	savanlarını
	yönelme	savanına	savanlarına
	bulunma	savanında	savanlarında
	ayrılma	savanından	savanlarından
	tamlayan	savanının	savanlarının
3. tekil	yalın	savanı	savanları
	belirtme	savanını	savanlarını
	yönelme	savanına	savanlarına
	bulunma	savanında	savanlarında
	ayrılma	savanından	savanlarından
	tamlayan	savanının	savanlarının
1. çoğul	yalın	savanımız	savanlarımız
	belirtme	savanımızı	savanlarımızı
	yönelme	savanımıza	savanlarımıza
	bulunma	savanımızda	savanlarımızda
	ayrılma	savanımızdan	savanlarımızdan
	tamlayan	savanımızın	savanlarımızın
2. çoğul	yalın	savanınız	savanlarınız
	belirtme	savanınızı	savanlarınızı
	yönelme	savanınıza	savanlarınıza
	bulunma	savanınızda	savanlarınızda
	ayrılma	savanınızdan	savanlarınızdan
	tamlayan	savanınızın	savanlarınızın
3. çoğul	yalın	savanı	savanları
	belirtme	savanını	savanlarını
	yönelme	savanına	savanlarına
	bulunma	savanında	savanlarında
	ayrılma	savanından	savanlarından
	tamlayan	savanının	savanlarının

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "savan" maddesi

Eylem

savan

1. sav (eylem) sözcüğünün belirtilmemiş çekimi

   zıt anlamlısı: savmayan