sun‘î

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi صنعی‎ (sun'î), Arapça صُعْنِيّ‎ (ṣuʿniyy).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /sun.ˈˤiː/
• Heceleme: sun‧‘î

Ön ad

sun‘î (karşılaştırma daha sun‘î, üstünlük en sun‘î)

1. suni kavramının farklı yazılışı

Kelime birliktelikleri

• sun‘î böbrek, sun‘î çayır, sun‘î çim, sun‘î gübre, sun‘î ipek, sun‘î kalp, sun‘î peyk, sun‘î tahta, sun‘î teneffüs, sun‘î zekâ