tak

Ayrıca bakınız: TAK

Türkçe

Köken

Arapça

Ad

tak (belirtme hâli takı, çoğulu taklar)

1. millî bayramlarda veya önemli olayı anmak için düzenlenen şenliklerde, geçit yapılacak caddelere geçici olarak kurulan, yazılar ve çiçeklerle süslenen kemer

   Şimdi İstanbul taklarının yeşil taflanları altından gaziler geçiyor. - F. R. Atay.

2. tahta vb. bir şeye vurulduğunda veya silah patlayınca çıkan tok ve sert ses

Sözcük birliktelikleri

• tak tak, tak tuk
• zafer takı, yengi takı, tak-ı zafer

Çeviriler

çeviriler

• Fransızca: arche (fr) d
• İngilizce: arch (en)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "tak" maddesi

Çağatayca

Ad

1. nevi ağac ismi dir
2. büyük binâların balası

Faroe dili

Ad

tak

1. (mimarlık) çatı

Felemenkçe

Ad

tak

1. (bitki anatomisi) dal, sap, sak

İsveççe

Ad

tak

1. (mimarlık) çatı

Keçuva dili

Ad

tak

1. (toplum bilimi) barış

Lehçe

Edat

tak

1. evet, tamam, beli, hı

Norveççe

Ad

tak

1. (mimarlık) çatı

Ukraynaca

Edat

1. evet

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.