tecavüz

Türkçe

[te·ca:·vüz]

Köken

Arapça

Ad

tecavüz (belirtme hâli tecavüzü, çoğulu tecavüzler)

1. (askeriye) saldırı

   Çekler bir Alman tecavüzü karşısında mutlaka silaha sarılacaklardır. - Y. K. Karaosmanoğlu

2. namusuna saldırma, sarkıntılık
3. başkasının hakkına el uzatma
4. aşma, ötesine geçme

Çeviriler

çeviriler

• Fince: hyökkäys (fi)
• Rusça: посягательство (ru) (posyagatelʹstvo)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "tecavüz" maddesi

Azerice

Ad

tecavüz

1. (askeriye) saldırı