tehcir

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi تهجیر‎ (tehcîr) sözcüğünden devralındı.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /teh.dʒiɾ/

Ad

tehcir (belirtme hâli tehciri, çoğulu tehcirler)

1. Göç ettirme, göç etmesine sebep olma