tevhit

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi توحيد‎, o da Arapça توحيد‎

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /tev.ˈhit/
• Heceleme: tev‧hit

Ad

tevhit (belirtme hâli tevhidi, çoğulu tevhitler)

1. (din, felsefe) tek tanrıcılık
2. birleştirme

Çekimleme

tevhit adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		tevhit	tevhitler
belirtme		tevhidi	tevhitleri
yönelme		tevhide	tevhitlere
bulunma		tevhitte	tevhitlerde
ayrılma		tevhitten	tevhitlerden
tamlayan		tevhidin	tevhitlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	tevhidim	tevhitlerim
	belirtme	tevhidimi	tevhitlerimi
	yönelme	tevhidime	tevhitlerime
	bulunma	tevhidimde	tevhitlerimde
	ayrılma	tevhidimden	tevhitlerimden
	tamlayan	tevhidimin	tevhitlerimin
2. tekil	yalın	tevhidin	tevhitlerin
	belirtme	tevhidini	tevhitlerini
	yönelme	tevhidine	tevhitlerine
	bulunma	tevhidinde	tevhitlerinde
	ayrılma	tevhidinden	tevhitlerinden
	tamlayan	tevhidinin	tevhitlerinin
3. tekil	yalın	tevhidi	tevhitleri
	belirtme	tevhidini	tevhitlerini
	yönelme	tevhidine	tevhitlerine
	bulunma	tevhidinde	tevhitlerinde
	ayrılma	tevhidinden	tevhitlerinden
	tamlayan	tevhidinin	tevhitlerinin
1. çoğul	yalın	tevhidimiz	tevhitlerimiz
	belirtme	tevhidimizi	tevhitlerimizi
	yönelme	tevhidimize	tevhitlerimize
	bulunma	tevhidimizde	tevhitlerimizde
	ayrılma	tevhidimizden	tevhitlerimizden
	tamlayan	tevhidimizin	tevhitlerimizin
2. çoğul	yalın	tevhidiniz	tevhitleriniz
	belirtme	tevhidinizi	tevhitlerinizi
	yönelme	tevhidinize	tevhitlerinize
	bulunma	tevhidinizde	tevhitlerinizde
	ayrılma	tevhidinizden	tevhitlerinizden
	tamlayan	tevhidinizin	tevhitlerinizin
3. çoğul	yalın	tevhidi	tevhitleri
	belirtme	tevhidini	tevhitlerini
	yönelme	tevhidine	tevhitlerine
	bulunma	tevhidinde	tevhitlerinde
	ayrılma	tevhidinden	tevhitlerinden
	tamlayan	tevhidinin	tevhitlerinin

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "tevhit" maddesi