yolun

Türkçe

Köken

yol + -un

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /jo.ˈlun/
• Heceleme: yo‧lun

Ad

yolun

1. yol (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil

Eylem

yolun

1. yolmak (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci çoğul şahıs olumlu çekimi

Zıt anlamlılar

• yolunma