zamanın

Ayrıca bakınız: Zaman'ın

Türkçe

Köken

zaman + -ın

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /za.maː.ˈnɯn/
• Heceleme: za‧ma‧nın

Ad

zamanın

1. zaman (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil