ödün

Ayrıca bakınız: odun

Türkçe

Ad

ödün (belirtme hâli ödünü, çoğulu ödünler) ödün -nü ödün (belirtme hâli ödünü, çoğulu ödünler)

[1] uzlaşmaya varabilmek için hak, istek veya savların bir bölümünden, karşı taraf yararına vazgeçme

Kalabalığa verilen her ödün, verenleri kendi benliğinden, kişiliğinden uzaklaştırıyor. - N. Cumalı

Köken

[1] Eski Türkçe ötemek > ötnü > ötünç

Eş anlamlılar

[1] ödünleme, ivaz, taviz

Birleşik eylemler

[1] ödün vermek