öfkeli

Türkçe

Köken

öfke + -li.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /øf.ce.ˈli/
• Heceleme: öf‧ke‧li

Belirteç

öfkeli

1. (psikoloji) hiddetli, kızgın, öfkelenmiş şekilde

   Şarap kızılı vurmuş ablak yüzüyle öfkeli girdi içeri. — O. Kemal

Çeviriler

öfkeli

• Almanca: rasend (de), wütend (de), zornig (de)
• Fince: kiukkuisesti (fi), vihaisesti (fi)

Ön ad

öfkeli (karşılaştırma daha öfkeli, üstünlük en öfkeli)

1. (psikoloji) hiddetli, kızgın, öfkelenmiş

   Meydan okuyan öfkeli bekleyiş karşısında sustum. — H. E. Adıvar

Zıt anlamlılar

• öfkesiz

Türetilmiş kavramlar

• öfkelilik

Çeviriler

öfkeli

• Almanca: rasend (de), wütend (de), zornig (de)
• Arapça: حانِق‎ (ar) (ḥāniḳ)
• Felemenkçe: furieus (nl), razend (nl), woedend (nl), woest (nl)
• Fince: kiukkuinen (fi), vihainen (fi)
• İsveççe: rasande (sv)
• Rusça: гневный (ru) (gnevnıy)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "öfkeli" maddesi