Türkçe

düzenle
Osmanlı Türkçesi اوفكه (öfke) sözcüğünden devralındı.

Söyleniş

düzenle

öfke (belirtme hâli öfkeyi, çoğulu öfkeler) öfke -si

  1. engelleme, incinme veya gözdağı karşısında gösterilen saldırganlık tepkisi, hışım, hiddet, kızgınlık
    Fahri'nin gözlerinde karanlık bir ifade var, umutsuzluk, öfke karışımı bir şey. A. Ümit

Çekimleme

düzenle

Atasözleri

düzenle

Deyimler

düzenle

Kelime birliktelikleri

düzenle

Türetilmiş kavramlar

düzenle

Çeviriler

düzenle

Kaynakça

düzenle

Çağatayca

düzenle

Eski Türkçe

düzenle
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Kaynakça

düzenle
  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.