örüntümde

Türkçe

Köken

örüntüm + -de

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ø.ɾyn.tym.ˈde/
• Heceleme: ö‧rün‧tüm‧de

Ad

örüntümde

1. örüntü (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs bulunma tekil çekimi