özgün

Ayrıca bakınız: Özgün

Türkçe

Köken

Kubbealtı Lugati'ne göre öz+gün veya özgü+n şeklinde açıklanabilirse de her iki durumda da kurallı bir kelime sayılmaz. Origin kelimesine benzetilerek uydurulmuştur.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /øz.ˈɡyn/
• Heceleme: öz‧gün

Ön ad

özgün (karşılaştırma daha özgün, üstünlük en özgün)

1. Bir buluş sonucu olan, nitelikleri bakımından benzerlerinden ayrı ve üstün olan.
2. Tercüme edilmemiş olan
3. Yalnız kendine özgü bir nitelik taşıyan

Zıt anlamlılar

• çakma, imitasyon, klon, kopya, replika, sahte, taklit

Eş anlamlılar

• asıl, ibdai, orijinal

Çeviriler

özgün

• Almanca: einmalig (de); orginal (de)
• Azerice: original (az), orijinal (az)
• İngilizce: genuine (en); original (en); unique (en)

Türetilmiş kavramlar

• özgünlük

Çağatayca

Ad

1. Suların feyezanı

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Kırım Tatarcası

Ad

özgün

1. özgün şahıs