Ayrıca bakınız: ses, SES

Türkçe

düzenle

şeş (belirtme hâli şeşi, çoğulu şeşler)

  1. (halk ağzı) (Andırın ağzı) (Düziçi ağzı) tülbent, baş örtüsü, yazma

Söyleniş

düzenle
  • IPA(anahtar): /ˈʃeʃ/, (çoğulu) /ʃeʃˈleɾ/
  • Heceleme: şeş

Farsça شش (/)

Kuzey Kürtçe

düzenle

Sayı adı

düzenle

şeş (şeş)

  1. altı

Talışça

düzenle

Sayı adı

düzenle

şeş (şeş)

  1. altı

Ana Hint-Avrupa dili *swéḱs sözcüğünden devralındı.

Sayı adı

düzenle

şeş (şeş)

  1. altı