Ayrıca bakınız: Şerefiye

Türkçe

düzenle
Osmanlı Türkçesi, o da Arapça شَرَفِيَّة(şarafiyye) (şeref + -iye).

Söyleniş

düzenle
  • IPA(anahtar): /ʃe.ɾe.fi.ˈje/
  • Heceleme: şe‧re‧fi‧ye

şerefiye (belirtme hâli şerefiyeyi, çoğulu şerefiyeler) , sahiplik şekli şerefiye -si

  1. (emlâkçılık, mimarlık) bir yerin bayındır hâle getirilmesiyle çevrede bulunan mülklerin kıymetlenmesinden dolayı sahiplerinden belediyece alınan para.
  2. (kooperatifçilik, mimarlık) Kooperatiflerde üst katlardaki evlerin veya caddeye bakan evlerin sahiplerinden alınan fazla ücret.

Çekimleme

düzenle

Kaynakça

düzenle