إياه

Arapça

Adıl

إِيَّاهُ (ʾiyyāhü) e

1. o (eril cisim zamiri)
2. ona, ondan (3. tekil şahıs eril tekil cisim zamiri)
   • M.S. 609–632, Kur'an, 17:67
     وَإِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فِي الْبَحْرِ ضَلَّ مَن تَدْعُونَ إِلَّا إِيَّاهُ – Denizde başınıza bir felaket geldiği zaman O'ndan başka yalvardıklarınız kaybolur.