o

Ayrıca bakınız: O, ó, ò, ö, ő, ø, о, ө

Latin
o

Haftanın sözcüğü – 2006, 41. hafta

Dillerarası

Harf

o

1. Latin alfabesinin 15. harfi

Ayrıca bakınız

• Latin alfabesi: A a, B b, C c, D d, E e, F f, G g, H h, I i, J j, K k, L l, M m, N n, O o, P p, Q q, R r, S s, T t, U u, V v, W w, X, x, Y y, Z z

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈo/, [ˈo], [ˈo̞]
• (fonem):IPA^(anahtar): /o/, [o̞], [ɔ]
• Heceleme: o

Harf

o

1. Türk alfabesinin 18. harfi

Ayrıca bakınız

• Türk alfabesi: A a (Â â), B b, C c, Ç ç, D d, E e, F f, G g, Ğ ğ, H h, I ı, İ i (Î î), J j, K k, L l, M m, N n, O o, Ö ö, P p, R r, S s, Ş ş, T t, U u (Û û), Ü ü, V v, Y y, Z z

Adıl

o

1. (işaret adılı): uzaktaki bir şeye işaret etmek için kullanılan işaret zamiri

   O bugün okula gitmiyor.

   Tiyatrodan sonra onu gördüm.

2. (kişi adılı): 3. tekil şahıs şahıs zamiri

Köken

Eski Türkçe 𐰆𐰞‎ (ul¹)

Eş anlamlılar

• (işaret adılı): işaret zamiri
• (kişi adılı): şahıs zamiri

Üst kavramlar

• adıl, zamir

Deyimler

işaret adılı

• demem o deme değil
• o bir düşeş
• o gün bugün
• o hacı, bu hacı, kim olacak boyacı
• o saat
• o tarakta bezi olmamak
• o taraflı olmamak, o tarakta bezi olmamak, o yolun yolcusu

Çeviriler

işaret adılı

• Almanca: es (de)
• Bulgarca: то (bg) (to)
• Çekçe: on (cs)
• Estonca: tema (et)
• Felemenkçe: hij (nl), zij (nl)
• Fince: se (fi)
• İngilizce: it (en)
• İspanyolca: él (es), ella (es), ello (es)
• İsveççe: den (sv) g, det (sv) n
• İtalyanca: egli (it), lui (it)
• İzlandaca: hann (is), hún (is)
• Lehçe: on (pl), ona (pl), ono (pl)
• Portekizce: ele (pt), ela (pt)
• Rusça: он (ru) e (on), она (ru) d (ona)
• Tacikçe: ӯ (tg) (ü)

  Eski Türkçe: 𐰆𐰞‎ (ul¹)

• Volapük dili: om (vo)

  Modern Yunanca: αυτός (el) (aftós), αυτή (el) (aftí), αυτό (el) (aftó)

kişi adılı

• Almanca: er (de) e, sie (de) d, es (de) n
• Bulgarca: той (bg) (toy), тя (bg) (tya)
• Arnavutça: ai (sq)
• Ersya dili: сон (myv) ( son )
• Estonca: tema (et)
• Fince: hän (fi)
• İsveççe: han (sv), hun (sv), det (sv)
• İngilizce: he (en), she (en)
• Mokşa dili: сон (mdf) ( son )
• Norveççe: han (no), hun (no), det (no)

  Eski Türkçe: 𐰆𐰞‎ (ul¹)

• Zazaca: ay (diq), o (diq)

Ayrıca bakınız

Türkçe işaret adılları [değiştir]
	yakın	uzak
Tekil	bu	o şu
Çoğul	bunlar	onlar şunlar

Türkçe kişi adılları[değiştir]
hâl	adet	1. kişi	2. kişi	3. kişi
yalın	tekil	ben	sen	o
	çoğul	biz bizler	siz sizler	onlar
belirtme	tekil	beni	seni	onu
	çoğul	bizi bizleri	sizi sizleri	onları
yönelme	tekil	bana	sana	ona
	çoğul	bize bizlere	size sizlere	onlara

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "o" maddesi

Asturyasça

Bağlaç

o

1. veya

Azerice

Adıl

o

1. (işaret adılı): o
2. (kişi adılı): o

Friuli dili

Bağlaç

o

1. veya

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe ol‎ (ol)

Söyleniş

• Heceleme: o

Adıl

o

1. (işaret adılı): o
2. (kişi adılı): o

İspanyolca

Bağlaç

o

1. veya

İtalyanca

Bağlaç

o

1. veya
2. ya da

Katalanca

Bağlaç

o

1. veya

Korsikaca

Bağlaç

o

1. veya

Sarduca

Bağlaç

o

1. veya

Sicilyaca

Bağlaç

o

1. veya

Tagalogca

Bağlaç

o

1. veya

Yahudi İspanyolcası

Bağlaç

o

1. veya

Zazaca

Adıl

o e

1. (kişi adılı): o