ona

Ayrıca bakınız: oña

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): [o.ˈnɑ]

Heceleme: o‧na

Köken

o + -na

Adıl

ona

1. o zamirinin yönelme hâli

   Yeğeninin ona çeken tek yanı yoktur. — T. Buğra

Deyimler

hangi taş büyükse başını ona vur, ona buna dil uzatmak, ona göre hava hoş

Ayrıca bakınız

Türkçe kişi adılları[değiştir]
hâl	adet	1. kişi	2. kişi	3. kişi
yalın	tekil	ben	sen	o
	çoğul	biz bizler	siz sizler	onlar
belirtme	tekil	beni	seni	onu
	çoğul	bizi bizleri	sizi sizleri	onları
yönelme	tekil	bana	sana	ona
	çoğul	bize bizlere	size sizlere	onlara

Çekçe

Adıl

ona d

1. o

Lazca

İsim

ona

1. (ziraat) tarla

Lehçe

Adıl

ona d

1. o

Özbekçe

Ad

ona

1. (aile) ana, anne, valide
2. (argo) kocakarı

Sırp-Hırvatça

Adıl

ona d

1. (Sırp, Hırvat ağzı) o